Ani işitme kaybı, işitme duyusunun ani bir şekilde azalmasıyla yaşanan bir rahatsızlıktır. Tıbben 3 günden az sürede meydana gelen, birbirini takip eden 3 ses frekansında en az 30 desibellik sinirsel tipte işitme kaybı yaşanmasıdır. Bu rahatsızlığı olan hastaların işitme kaybının yanında uğultu, çınlama, tıkanıklık ve baş dönmesi gibi eşlik eden belirtiler olabilir. Bu rahatsızlığın %85-90 oranında neden kaynaklandığı bilinmez. Bilinen sebepleri arasında damarsal ve viral sebepler, iç kulakta zar yırtılması, bağışıklık sisteminin kendi vücudunu tahrip etmesi, tümöral etkenler sayılabilir. Buna maruz kalan hastaların bir kısmında kendiliğinden iyileşme görülse de ağır işitme kayıplarında, baş dönmesi olduğunda ve 2 hafta içinde tedaviye başlanmayan hastalarda kendiliğinden iyileşme oranı düşüktür. Bu rahatsızlık her yaş grubunda etkili olsa da 40-50 yaş arasında olan kişilerde daha yaygın olarak görülür.

Hastalar muayene edilmeden, bazı testler uygulanmadan ani işitme kaybı belirlenemez. Bu nedenle aniden gelişen işitme kaybı yaşayan kişiler, zaman kaybetmeden kulak burun boğaz uzmanına başvurmalıdır. Bunu kulak kiri gibi bir etkene bağlamak ve vakit geçirmek rahatsızlığın tedavisini zora sokar. Çünkü ilk 72 saate kadar tedavi başlamadığında, kalıcı işitme kayıpları yaşanabilir.

Hastaların yakınmaları olduğunda fiziki muayenesi yapılarak, dış kulak yolu ve kulak zarı değerlendirilir. Hastaya işitme testi yapılarak, kulaktaki işitme kaybının derecesi ile hangi frekanslardan etkilendiği belirlenir. Bunun sebebinin belirlenmesi için, bazı kan testlerinin uygulanması gerekebilir. MR tetkiki sayesinde bunun tümöral etkenlerden kaynaklanıp kaynaklanmadığı tespit edilir. Bu sebeple oluşan ani işitme kaybı vakalarının oranı çok düşüktür. Çocuklarda yaşanan işitme kaybında kulak tomografisi çekilerek, kulak yapısındaki anormallikler incelenir. Bunların sonucuna göre hastalara tanı konularak, tedavisine geçilir.

Rahatsızlığın tedavisinde damar açıcı, virüs öldürücü, damar genişletici, dolaşımı düzenleyici birçok ilaç kullanılır. Bunların içinde en fazla yarar görülen yöntemler kortizon tedavisi ve hiperbarik oksijen tedavisidir. Kortizon tedavisinde hap ve orta kulağa yapıla enjeksiyon uygulaması kullanılabilir. Ancak daha çok hap olan şekli tercih edilir. Başlangıçta 1 mg/kg dozla başlanarak, doz azaltılarak 2-3 haftada kesilir. Kortizon tedavisinde tansiyon yükselmesi, kan şekerinin artması, midede ekşime ve yanma gibi yan etkiler gelişebilir. Bu nedenle başka hastalıkları olanlarda dikkatli kullanılmalıdır. Hastaların bir dahiliyeci tarafından değerlendirilmesinden sonra tedaviye başlanmalıdır. Hastaların bu şekilde tedavi edilmesi ayaktan yapılır. Kulaktan yapılan enjeksiyonda, orta kulağa verilen kortizon yuvarlak bir pencereden emilerek iç kulağa geçerek etki eder. Bu işlemden yarım saat önce kulağa lokal analjezik bir krem uygulanır. Kortizonun iç kulağa geçmesi için 20 dakika kadar beklenir. Bu uygulama haftada 2 defa, toplamda 6 defa yapılır. Uygulama hastaya hiperbarik oksijen seanslarında bile yapılabilir. Hap şeklinde olan kortizonun yan etkileri olması nedeniyle enjeksiyon yöntemi iyi bir alternatiftir. Hiperbarik oksijen tedavisinde hastaya özel bir kapta yüksek basınçla birlikte seanslar şeklinde %100 oksijen solutulur. Bu en fazla 40 seans halinde yapılabilir. Tedavinin süresi hastanın yaşına ve işitme kaybının başlama süresine göre değişiklik gösterebilir. Erken aşamada tedaviye başlandığında, tedavide daha kısa sürede ve kalıcı iyileşme etkisi alınabilir.